Wat was dat genieten maandag! In mijn zoektocht waar ik blij van word, mocht ik een dagje meelopen in de bovenbouw (groep 6, 7, 8) van de Abt Antonius Jenaplan school in Engelen. Elk lokaal heeft een eigen karakter passend bij de leerlingen en leerkracht. Het klaslokaal op de foto was het meest beeldend, de andere niet minder warm. Meer dan de ruimte, maken de mensen het een plek waar ik me thuis voel. De leerkrachten, de leerlingen en hoe met elkaar wordt omgegaan.
Het was een dag zonder instructie, wat het een wat andere dag maakt. Tegelijk was het beeld waarin kinderen samenwerken duidelijk. Groepjes in de klas of op de gang met op het digibord een overzicht van taken die gedaan moeten worden. De juf geeft aan wat prioriteit heeft (een dankjewel knutselwerkje voor de stagiair), beantwoordt vragen en kijkt tussendoor een opdracht na die meteen hersteld kan worden.
Mooi ook om de presentatie te zien van een leerling. Hoe andere leerlingen feedback geven en hoe alle leerlingen en de juf een beoordeling geven in een rondje. Hoe daarin recht wordt gedaan aan wat het kind lastig vindt, de inspanning die geleverd is en wat aandacht vraagt.
Genieten ook van de rondleiding door twee van de leerlingen uit groep 6 en 7. Heldere enthousiaste uitleg over de bieb, de verschillende hoeken, het samenwerken, de laarzenkast om ook als het nat is naar het veld te kunnen en meer!
Wat ik ook zag, is de eigenheid van elke juf. De elementen zijn hetzelfde, maar hoe het terugkomt anders. De rol van de enige man in het gebouw is conciërge. Wel ook ingericht als onderwijsrol. Kinderen die moeilijk leren door te zitten, komen blokken met hem werken aan projecten. En breder kunnen kinderen stage bij hem lopen. Ook bij de onderbouw trouwens, waar ze ook maatjes hebben die ze wekelijks voorlezen.
Wat een genot om zo een inkijkje te mogen krijgen, de passie en vaardigheid van de leerkrachten te zien!
De conclusie voor mijn zoektocht heb ik nog niet helder. Of ik blij word van voor de klas staan, dat vraag ik me af… Een werkplek die voelt als thuis, spreekt me aan. Werken vanuit eerst contact en dan leren/ de rest ook. De afwisselende dagen ook. Tegelijk zie ik ook wat het vraagt in continu aan staan, veel en snel schakelen op allerlei lagen. Beiden gaat me op momenten prima af. Als ik minder lekker zit, is het toch wel fijn iets meer ruimte te kunnen plannen om dingen voor te bereiden door de dag heen. Ook lijkt me omscholen een pittige stap.
En toch… smaakt het naar meer. Op een manier waar ik mijn ervaring ook kan inzetten…
Oftewel: wordt vervolgd!