Zwaan is een van mijn totemdieren. De allereerste keer dat ik een oefening rond totemdieren deed, kwam zij naar voren en ook tijdens de quest stond zij vooraan. In eerste instantie was ik hier nogal door geïntimideerd: zo’n mooi, imposant en krachtig dier! Zo gracieus ook, zo krachtig verdedigend als zij dreiging ervaart. En het geluid dat haar vleugels maken, of hoe zij over het water rent als ze op gaat stijgen…
Inmiddels zie ik hoe zij mij steunt, spiegelt en draagt. Een niet onbelangrijk onderdeel daarvan is het sprookje van het lelijke jonge eendje, dat anders is dan de omgeving waarin zij opgroeit. Past als andere zwanen haar tonen dat zij is zoals zij, begint ze haar eigen schoonheid te zien, haar eigenheid, haar talenten. Een behoorlijke reis om eigenheid terug te vinden onder de lagen van (onbewuste) aanpassing en (eigen) oordelen door vergelijkingen met mijn omgeving.
Van anderen hoor ik al jaren hoe inspirerend het is hoe ik mezelf ben in werk, terwijl ik dit zelf slechts ten dele voelde. Steeds meer kan ik mijn eigenheid zien, en ook hoe ik anderen ondersteun hun eigenheid te leven. Holding space zodat de diversiteit van het leven zich kan manifesteren 🙏✨