De docent die ik woensdag sprak, heeft een duidelijke visie wat zij studenten wil meegeven. Ze daagt universitaire studenten uit academische literatuur ook op zichzelf te betrekken. Niet echt gangbaar! En ook niet altijd gewaardeerd door student, of als academisch gezien door collega.
Met deze vraag kwam ze bij mij: hoe zorg ik dat studenten en collega’s belang zien van mijn aanpak en insteek?
Supermooie vraag om mee aan de slag te gaan! In anderhalf uur, met wat voorbereiding van mij en een uur uitwerken door haar staat het:
* ze benoemt haar visie expliciet in de vakbeschrijving;
* ze koppelt de relevantie van het persoonlijk maken aan academische terminologie, de leerdoelen van de vak en de eindtermen van de opleiding;
* ze stelt zichzelf voor in het eerste college aansluitend bij de opdracht die studenten krijgen;
* ze koppelt vragen, die ze tijdens colleges stelt, expliciet aan leerdoelen;
* ze werkt met denken – delen – uitwisselen om voor studenten de drempel te verlagen om persoonlijke voorbeelden te noemen;
* ze benoemt verwachtingen en belang expliciet in de opdrachtomschrijving.
De docent die ik woensdag sprak, heeft de basis van haar vak duidelijk op orde én weet waar ze voor staat! Wat we nu gedaan hebben, is puntjes op de i zetten in studenten (en collega’s) explicieter meenemen.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Leven en lesgeven vanuit je eigen natuur, mooi! Maar uhm… hoe doe je dat dan? Wat breng je mee en wie heeft daar wat aan? Bovenstaand is een voorbeeld van hoe ik een docent help bij het lesgeven vanuit eigen natuur.